WYBOR MIEDZYOKRESOWY

Rys.2.
W gospodarce, w której środkiem płatniczym jest pieniądz, cały dochód można rozdysponować pomiędzy oba okresy. Możemy wówczas ulokować nasze dochody w banku i konsumować tylko w okresie drugim. Wtedy max C2 = m1(1 + r) + m2 (future value).
Możemy też wziąć pożyczkę w okresie C1 i całość dochodu skonsumować w okresie C1.

Przykład
(uogólnienie wartości FV na n okresów)
Wpłacamy pieniądze na fundusz emerytalny przy danej rocznej stopie procentowej r. Ile będziemy mieli w funduszu po 4 latach ?

Ogranicze budżetowe konsumenta możemy zapisać w dwóch postaciach

Rys. 3.
Przy dochodzie m1 + m2 wybór międzyokresowy powinien nastąpić w punkcie A. Jednak obniżka stopy procentowej w okresie C1 powoduje, że konsument zaciąga kredyt i przeznacza na konsumpcję w okresie C1 więcej niż wynosi jego dochód (punkt C).
Natomiast w okresie C2 jego konsumpcja będzie wynosiła mniej, gdyż będzie on musiał spłacać odsetki od kredytu zaciągniętego w okresie C1 (punkt B).

Rys. 4.
Przy danym dochodzie wybór międzyokresowy konsumenta nastąpi w punkcie A. Jednak wysoka stopa procentowa w okresie C1 skłania go do oszczędzania wskutek czego konsumuje on mniej (punkt B).
Oszczędności konsumenta z okresu C1 pozwalają mu na zwiększenie konsumpcji w okresie C2 (punkt C).



		WYBÓR MIĘDZYOKRESOWY Wybór międzyokresowy jest podstawą finansów i matematyki finansowej. Wartość pieniądza spada w danym okresie czasu (1 zł za rok nie będzie wart tyle samo co 1 zł dzisiaj). C1 - konsumpcja w okresie obecnym (np. w okresie aktywności zawodowej) C2 - konsumpcja w okresie przyszłym (np. w wieku emerytalnym) m1 - dochody w okresie obecnym m2 - dochody w okresie przyszłym A - zasób (strumień dochodu, którym będziemy dysponować) Future Value (FV) odpowiada na pytanie, ile w przyszłości będzie wart strumień dochodu m1 + m2. Natomiast Present Value (PV) odpowiada na pytanie, ile strumień dochodu m1 + m2 jest wart w tej chwili.